भुइँचालोले परिवार लग्दा आगुन्तकलाई चिया सोध्ने मेरो देश, खाडीमा रगत पसिना तपतपी चुहाएर घरमा चुलो बाल्ने मेरो देश, तुइनमा झुन्डिएर अम्बर नियाल्दा पाइलट बन्ने सपना बोक्ने मेरो देश मेरा लागि प्राणप्रिय छ । चट्टसँग दुई महादेशका काखमा बसेको मेरो देश चारैतिरबाट जमिनले घेरिए तापनि कोशी, कर्णाली, भेरी आदि सरिता सलल बगेको देख्दा कसको चाहिँ मन मयूर झैं नाँच्दैन होला रु देशको राजधानी काठमाडौं अस्तव्यस्त देखिएसँगै घान्द्रुक, मुस्ताङ, आदिले प्राकृतिक सौन्दर्यमा विश्वकै धनी देश मध्ये एक हुनुको आभास गराउँछ ।